Gözlerinin feri sönmüş kaldırım taşları
İçinden umursamazlık akan damarlar
Haykırıyor devrime soğuğa tutulanlar
Gün gelecek sönecek bu yanan karlar
Mazlumların o kıymetli ciğerlerinde.
Çiğnenecek alkış tutan eller, botlarla
Gözlere sürme yapmak mı montlarla?
Hayrıkan seslere sağır bir çift bacak,
Koşmaktan bile aciz gözler ve yüzler
Dayan! Dayan üşüyen eller! Gözler!
İnşallah bu soğukta geçer.
Yürekler ölmeden.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder